روایت یک شاهد عینی از جنگ با تکفیری‌ها در «تابناک»؛

از نقطه‌زنی تک تیراندازهای چچنی تا جنگ برادر با برادر

یک روز صبح در یکی از مناطق، با یکی از تیربارچی‌ها به نام ابوعدنان روبه‌رو شدم که در فاصله بسیار کم جلو ساختمانی موضع گرفته بود. از او پرسیدم:‌ چرا به رغم قابل تشخیص بودن معارضان شلیک نمی‌کند؟ ابوعندنان گفت: «الان برادرم پست می‌دهد و او را نمی‌کشم. منتظرم پستش عوض شود»‌.

کد خبر: ۴۰۷۵۳۴

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۲۱:۰۴ - 11 June 2014

یکی از معدود عکاسان ایرانی که تجربه ثبت تصاویر جنگ سوریه را داشته ضمن بیان گوشه‌هایی از وقایعی که در این کشور می‌گذرد، درباره شیوه عمل گروه‌های تکفیری که اینک پایشان به عراق نیز گشوده شده و درصدد تکرار رخدادهای سوریه در عراق هستند، برخی نکات کلیدی را یادآور شد که حکایت از میزان دشوار بودن مواجهه با تکفیری‌ها دارد.

به گزارش «تابناک»، بنا بر آمارهای رسمی در سال 2013، 108 خبرنگار کشته شدند که پس از سوریه با آمار کشته شدن 15 خبرنگار، به ترتیب عراق (13 خبرنگار)، پاکستان (10 خبرنگار)، فیلیپین (10 خبرنگار)، هند (10 خبرنگار)، سومالی (7 خبرنگار) و مصر (6 خبرنگار) قرار داشتند؛ هرچند آمارهای دیگری نیز از اعداد بزرگ‌تری حکایت دارد که اتفاقاً خبرنگاران مستقل در آنها جای دارند.

با این اوصاف، می‌توان سوریه را در چند سال اخیر، خطرناک‌ترین نقطه جغرافیایی برای خبرنگاران به خصوص خبرنگاران مستقل قلمداد کرد. محمدتاجیک، از معدود عکاسان مستقل کشورمان است که توانست پس از بالکان و افغانستان ثبت تصاویرِ جنگ سوریه را نیز تجربه کند. او جزو معدود شاهدان عینی از جنگ ارتش سوریه با معارضان سوری از جمله تکفیری‌هاست.

این عکاس بین‌المللی کشورمان در گفت‌‌و‌گو با «تابناک» درباره جنگ در سوریه (بزرگ‌ترین جنگ شهری تاریخ) گفت: شاید بتوان گفت، نخستین جنگ شهری با این مختصات و در این ابعاد بود و تجربه بسیار دشوار و پیچیده‌ای است. فاصله‌ها آنقدر نامشخص و نزدیک بود که گاهی در میانه جنگ، درمی‌یافتم‌ از خط معارضین گذشته‌ام و 500 متری به داخل مواضعشان رفته‌ام و حال در میانشان هستم. در چنین موقعیتی می‌توان با مرگ هم‌نفس شد و شرایط بی‌نظیری ‌برای ثبت لحظات تکرار ناشدنی هر جنگ تجربه کرد.

وی یکی از تجربیات مرگ‌آور عکاسی جنگ شهری در سوریه را چنین تشریح کرد: در راشدین 5 نیز جایی می‌رفتیم که به یکباره ستون نظامی ارتش به سمت راست حرکت کرد و من در این میان ماندم و نتوانستم بموقع به سمت راست بروم. در همین لحظات یکباره «تیربار 23» معارضین که در طبقه هشتم یکی از ساختمان‌ها بود و با آن مشابه تک تیرانداز، نفر می‌زدند، شروع به شلیک سمت من کرد و خوشبختانه لوله سلاحش آنقدر پایین نمی‌آمد که بتواند کامل شعاع جغرافیایی که بودم را پوشش دهد. پس از یکی دو انفجار نزدیک من و چند نفر از بچه‌های ارتش، زخمی (مختصر) شدم و به عقب‌ برگشتم.

تاجیک با اشاره به آنکه شخصاً شبه نظامی‌هایی از 16 کشور را در حال جنگ با ارتش سوریه دیده، بر حضور نیروهای دارای تجربه جنگ‌های شهری و مسلط به سلا‌ح‌هایی از جمله تک تیرانداز در میان تکفیری‌ها خبر داد و گفت: باید برای چنین نوع عکاسی ریسک بالایی کرد که با مرگ فاصله ندارد. در بیشتر مناطق معمولاً تک تیراندازان ماهری از چچن آورده بودند و غالبا هم نیروهای ارتش مورد اصابت دقیق قرار می‌گرفتند؛ اما آیا این دلیل قانع کننده‌ای است که عکاس به صحنه نبرد نزدیک نشود؟ فکر نمی‌کنم.

این عکاس ایرانی صحنه جنگی شهری را به لحاظ ترکیب دو طرف جنگ نیز پیچیده قلمداد می‌کند و یادآور می‌شود: به دلیل تشکل‌های بومی معارضین، گاهی چندین ‌‌فر‌د خانواده یا یک فامیل در دو جبهه مقابل هم بودند. یک روز صبح در یکی از مناطق، با یکی از تیربارچی‌ها به نام ابوعدنان روبه‌رو شدم که در فاصله بسیار کم جلو ساختمانی موضع گرفته بود .از او پرسیدم، چرا به رغم قابل تشخیص بودن معارضان شلیک نمی‌کند که ابوعندنان گفت: «الان برادرم پست می‌دهد و او را نمی‌کشم. منتظرم پستش عوض شود».

تاجیک در پاسخ به این پرسش «تابناک» که چرا «تصویری که عکاسان مطرح جهان از جنگ سوریه نمایش دادند، بیشتر متمرکز بر جبهه مخالفان اسد بود و موقعیت آنها را نیز در بیشتر اوقات برتر نشان می‌داد؟» گفت: این رخدادها سه دلیل دارد؛ نخست اینکه مخالفان اسد بهترین عکاسان دنیا را دعوت کردند و هم‌اکنون بهترین عکس‌های رسانه‌ها از سوریه است. همچنین چند شبکه از جمله الجزیره و العربیه، مداوم برای آنها کار تبلیغاتی می‌کند و اسد در سطح جهان و حتی در فضای کشورهای عربی، رسانه بزرگی ‌‌ندارد. دلیل دوم همتراز بودن دو طرف در بسیاری از میادین نبرد است... .

متن کامل این گفت و گو و تصاویر بیشتر را اینجا در ستون گفت و گوی «تابناک» بخوانید

منبع:
http://www.tabnak.ir/fa/news/407534